Development deel 5: eindelijk, eitjes!!!

Eitjes van de Ancistrus L159

Yes! Als alles goed gaat kan ik weer door met de volgende serie van mijn project Development. Een tijd geleden kreeg ik het idee om verschillende diersoorten te gaan volgen tijdens de eerste weken van hun leven en dat op beeld vast te leggen. Mijn project ging voortvarend van start met een honden- en kattenfokker die mij beide graag wilden helpen en na een paar maanden had ik de eerste twee series klaar. Maar toen stokte het; ik kreeg steeds nul op m’n rekest of mensen zeiden te willen helpen en lieten vervolgens niets meer weten. Ik was het zo zat om steeds afhankelijk van anderen te zijn, dat ik op een bepaald moment besloot om te kijken of ik een diersoort kon vinden die ik zelf kon kweken/fokken en kwam uiteindelijk uit bij Aquariumvissen. Daarmee ben ik aan de slag gegaan. Ook dat heeft flink wat moeite en vooral tijd gekost, maar het ziet er naar uit dat alle inspanningen nu eindelijk tot een nieuwe serie gaan leiden; foto’s van de ontwikkeling van de L159, een meerval soort uit de Rio Xingu in Brazilië.

Het eerste aquarium

Ik werd best wel gek aangekeken, toen ik voor het eerst opperde om een aquarium aan te schaffen om vissen te gaan kweken voor mijn fotografie project. Daar heb ik me (gelukkig) niet zoveel van aangetrokken en vrij kort daarna had ik mijn eerste ‘bakje’ staan. Je begint natuurlijk relatief klein, maar dan blijkt dat je ook vrij beperkt ben in de keuze van de vissen. Uiteindelijk kwam ik uit bij een corydoras soort (ook een meerval, maar een andere soort dan de vissen die nu eitjes hebben) al werd me in de winkel gelijk verteld dat die niet zo gemakkelijk te kweken zijn. Dat viel achteraf best mee, want een aantal maanden later had ik (toch wel tot mijn verbazing) eitjes. Dus aan de slag met het maken van een apart fotoaquarium, de lichtopstelling uitzoeken enz. enz.

Problemen met het water

Op de dag dat de eitjes uitkwamen heb ik de eerste foto gemaakt en dat ging nog vrij goed. Maar bij foto twee liep ik tegen grote problemen aan. Ik had de bodem van de bak voorzien van wit piepschuim om de foto’s bij de rest van de serie te laten passen, maar piepschuim heeft een bepaalde structuur en die bleek op de foto’s te goed zichtbaar. Bij aquariumvissen speelt het water een cruciale rol en omdat baby vissen erg kwetsbaar zijn leek het me het beste om het fotoaquarium met water uit hun bestaande bak te vullen. Alleen, aquariumwater is niet wit, zoals kraanwater, maar krijgt een kleurtje door alle organische stoffen die erin opgelost zijn, zeg maar slappe thee. Niet echt handig voor een foto met een witte achtergrond. Omdat het ging om, voor een deel, doorzichtige diertjes, was het ook geen doen om dit in photoshop te corrigeren. Met als gevolg dat na week 2 mijn poging ten einde kwam.

Corydoras panda 1 dag oud

De oplossing

De maanden daarna bleef het fotograferen van de vissen op een zijspoor te staan, omdat ik geen oplossing had voor het gekleurde water en bleek dat ik eigenlijk meer ‘aquariumruimte’ nodig had om de jonge vissen goed op te laten groeien. Begin vorig jaar heb ik besloten om eerst het tweede probleem aan te pakken en heb ik een kleine kweekstelling gebouwd met twee extra aquariums. Het ging verder de goede kant op toen ik in juni 2016 iemand ontmoette die veel van aquariumvissen af wist en ze veel fotografeerde. Hij vertelde mij dat het geen probleem zou zijn om het fotoaquarium te vullen met kraanwater en daar tijdelijk de jonge vissen in te zetten. Ook had hij nog wat suggesties voor de problemen met de ondergrond. Dus weer verder aan de slag gegaan met mijn fotobakje met als proefmodellen een paar aquariumslakken en deze keer lukte het wel. Maar nu nog de baby vissen.

Proeffoto met als model mijn Appelslak

Eindelijk: eitjes

Ik was inmiddels overgestapt op een andere soort, omdat die grotere jongen krijgen, die een nog duidelijkere ontwikkeling doormaken, dus interessanter om te fotograferen. Ik had nog (te)jonge vissen, dus ik ging ervan uit dat het nog wel even zou duren voordat ze zouden beginnen met kweken. Totdat ik afgelopen juni opeens kweekgedrag zag en een paar dagen later waren er eitjes. Dat was alleen twee dagen voor mijn vakantie en ik kon het de vissenoppas niet aandoen om dat extra werk er ook nog bij te krijgen, dus heb ik ze laten zitten. Uiteindelijk werden de eitjes opgegeten door de medebewoners, dus ik moest weer geduld hebben tot ze een nieuwe poging zouden doen. Die kwam gisteren. Nu is het dus afwachten of de eitjes bevrucht zijn, of ze uitkomen en of het me gaat lukken om de kleintjes groot te brengen, maar het begin is er. Wordt vervolgd…

Een volwassen L159